My guitar in times of restraint
Значною мірою на мене вплинув пан Гаррісон та його безсмертна пісня про гітару. Коли я це писав, я слухав саме її.
I don't feel I'm bereft
And when my girl turned left
She did nothing but cry
Like my guitar does it
In times of dull restraint
I didn't feel ashamed
And if my love is laid
To rest, I will not care
My guitar never cares
In times of void restraint
I make many mistakes
But each my mistake takes
A part of my past shit
The only thing remained
My dusty guitar weeps
Even if there's restraint