Σάν τό φεγγάρι σέ κρέμασε η νύχτα.
Πιάνεσαι απ’τούς ανέμους γιασεμιά μου
καί στάζει τό κορμάκι σού
βροχούλα της αγαπής.
Γι’αυτό μέ λόγια δένω τίς σκιές
κι εσένα περιμένω στ’ολόγιομο φιλί μου.